Lato w Japonii trwa w najlepsze, a jednym z festiwali w tym okresie obchodzonych jest właśnie Tanabata (jap. 七夕). W niektórych regionach Japonii już się odbyła, ale najsłynniejszy festiwal jeszcze przed nami, 5-8 sierpnia w Sendai.
W Japonii obchodzi się Tanabatę głównie 7 lipca, czyli siódmego dnia, siódmego miesiąca księżycowego, według kalendarza księżycowo słonecznego. Wtedy zbliżają się do siebie dwie gwiazdy północnego nieba, Wega i Altair, rozdzielone przez Amanogawę (jap.天の川), Niebiańską Rzekę, czyli Drogę Mleczną.
Chińska legenda głosi, że Tanabata to para kochanków – Zhinü (Wega) i Niulang (Altair), która może się spotkać tylko raz w roku, właśnie 7 lipca. W japońskiej wersji tej legendy kochankowie nazywają się Orihime i Hikoboshi.
Orihime (jap. 織姫), czyli Tkająca Księżniczka, była córką Tenkō (jap. 天工 ), Króla Niebios. Orihime tkała piękne szaty dla swego ojca. Dziewczyna nie była jednak szczęśliwa, ponieważ przez codzienne tkanie nie miała na nic czasu. Nie mogła nikogo poznać i się zakochać. Ojciec widząc smutek córki, zaaranżował jej spotkanie z Hikoboshi (jap. 彦星), który mieszkał i pracował jako pasterz po przeciwnej stronie Amanogawy. Gdy młodzi się spotkali, od razu się w sobie tak rozkochali, że wkrótce zostali małżeństwem. Po ślubie, zajęta mężem Orihime zaprzestała tkania szat dla ojca, co niezwykle go rozzłościło. Postanowił on rozdzielić małżonków, nakazując im pozostać już na zawsze po przeciwnych stronach Niebiańskiej Rzeki. Orihime bardzo cierpiała z powodu rozstania z mężem, więc błagała ojca, by pozwolił jej chociaż jeszcze raz go zobaczyć. Widząc łzy córki, Tenkō zlitował się i pozwolił im na kontakty jednej nocy każdego siódmego dnia, siódmego miesiąca. Postawił jednak twardy warunek: Orihime przez pozostałą część roku będzie nieustannie tkać mu szaty.
Podczas próby pierwszego ponownego spotkania Orihime i Hikoboshi zorientowali się, że jednak w tą jedyną noc w roku, też nie mogą być razem, ponieważ nie da się przekroczyć rzeki Amanogawy – nie miała ona ani promu ani mostu. Mostem miał być księżyc, który tej nocy był niestety niewidoczny. Z powodu takiego nieszczęścia Orihime zaniosła się tak wielkim płaczem, że przyleciało stado srok, które utworzyło most z własnych skrzydeł. Tak więc kochankowie mogli się wreszcie do siebie przytulić. Jednak „skrzydlaty” most funkcjonuje tylko w piękną pogodę, natomiast gdy pada deszcz, sroki nie mogą przylecieć a księżyc też nie świeci, wtedy rozdzieleni małżonkowie muszą czekać kolejny rok na spotkanie.
Współcześnie ludzie świętują ten dzień pisząc życzenia na małych kawałkach papieru zwanych tanzaku (jap. 短冊). Dla Japończyków jest to dzień, w którym spełniają się marzenia, gdyż Orihime i Hikoboshi tak ucieszeni swoim ponownym spotkaniem spełniają wszystkie ludzkie życzenia. W niektórych rejonach Japonii puszcza się na rzekach stroiki z bambusa lub je pali po zakończeniu festiwalu.
Jak podczas większości innych japońskich świąt, wszędzie można znaleźć mnóstwo stoisk z różnymi potrawami czy oferujących przeróżne gry i zabawy.
Jak wspomniałam na początki w Sendai odbywa się jeden z najatrakcyjniejszych festiwali. W Parku Nishi zanim rozpocznie się świętowanie odpalane są sztuczne ognie. W tym roku motywem przewodnim w Sendai będą… koty.
Z tego też powodu, w bieżącym roku oczekuje się na „Sendai Tanyabata Festival” – gdzie „nya” referuje właśnie do japońskiej wersji kociego miauczenia. W ramach przygotowań do festiwalu zbierane są już fundusze na budowę czterometrowego fukinagashi.
Na koniec w formie rysunkowej siedem rzeczy, bez których Tanabata odbyć się nie może
Karina Zalewska
Źródła:
http://www.jetsendai.com/yearly-events
http://matthewmeyer.net/blog/2010/07/
http://www.japan-guide.com/e/e2283.html
http://web-japan.org/kidsweb/folk/tanabata/tanabata05.html
http://en.rocketnews24.com/2016/07/06/cats-appear- at-japans- famous-tanabata- festival-in-
sendai-this- summer/
http://blogpanienki.salon24.pl/632296,tanabata-japonskie- swieto-powstale- z-legendy